Στεφανία Στρούζα

Η Στεφανία Στρούζα ζει και εργάζεται ως εικαστικός στην Αθήνα. Μέσα από την καλλιτεχνική της πρακτική διερευνά το πώς πολιτισμικές αφηγήσεις διαφορετικών χρονικών περιόδων αλληλεπιδρούν προκειμένου να παράξουν νέες, υβριδικές ταυτότητες. Το έργο της εξετάζει τη χωρική κινητικότητα των αφηγήσεων αυτών καθώς και τους διαπολιτισμικούς συγκερασμούς που προκύπτουν από την ανταλλαγή μορφών και συμβόλων σε εκτενείς αποστάσεις. Υλοποιεί τις ιδέες αυτές μέσα από γλυπτικά έργα και εγκαταστάσεις που συνδέουν τον συμβολικό κόσμο των αντικειμένων με τις έννοιες της χρονικότητας, του σώματος και της γεωγραφίας. 

Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως στην Pinta Miami 2018, στην 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, στην a.antonopoulou.art, Ελλάδα (ατομική), στο Wiener Art Foundation, Αυστρία (ατομική), στην Neue Galerie Innsbruck, Aυστρία (ατομική), στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2014, Ελλάδα (ατομική), στο BOZAR, Βέλγιο, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ελλάδα μεταξύ άλλων. Το 2019 συμμετείχε στην έκθεση The Palace at 4 a.m. στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυκόνου μετά από ανάθεση του Οργανισμού ΝΕΟΝ.

H Στρούζα είναι παραλήπτρια του βραβείου της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης, του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ARTWORKS) και της Εθνικής Τράπεζας (Bραβείο Nέων Kαλλιτεχνών), μεταξύ άλλων. Συμμετείχε στο πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στο Seeger Center for Hellenic Studies, Princeton University, ΗΠΑ (2016), στο Bauhaus Foundation Dessau, Γερμανία (2016), στο Studio Residency στην Πόλη του Μεξικού με υποτροφία από το Υπουργείο Πολιτισμού της Αυστρίας (2018), στο MANA Contemporary New Jersey, ΗΠΑ (2019) και στο CCA Andratx, Ισπανία (2020). 

Σπούδασε Aρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (2007) και ολοκλήρωσε τις μετέπειτα μεταπτυχιακές της σπουδές στο τμήμα Environmental Art του Edinburgh College of Art (2010) και στο τμήμα Textual Sculpture της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης (2016). H Στρούζα είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με την υποστήριξη του Οργανισμού ΝΕΟΝ.